Bóg Cię kocha
Bóg Cię kocha miłością wieczną i nieskończoną (Jr. 31.3).
Człowiek jest jedynym stworzeniem, które Bóg zapragnął dla niego samego (Iz 43.1; 2 Kor 11.2).
Dlatego też uczynił Cię na Swój obraz i podobieństwo ( Rdz 1.26-27).
Bóg Cię stworzył, ukształtował i odkupił, jesteś Jego własnością, jesteś dla Niego cenny (Iz 43.1-3).
On nigdy nie przestanie czynić Ci dobra (Jr. 32.40).
Pragnie, abyś w Nim doświadczał pełni życia ( J 10.10).
ON pragnie bliskiej relacji z Tobą, więzi osobistej. Kocha Cię indywidualnie, tak, jak potrzebuje być kochanym ( Sof 3.17).
Nie stawia Ci żadnych warunków ? kocha Cię dokładnie takim, jakim jesteś, ze wszystkimi zaletami, ale też wadami. Jego miłość Do Ciebie nie skończy się (Jr 31.3), jest zawsze wierna i aktualna, niezmienna ( Iz 49.15; 54.10; Jr 2.2).
Bóg cieszy się Tobą- swoim dzieckiem i jest o Ciebie bardzo zatroskany (Mt 6.26-29).
Pragnie dla Ciebie wszystkiego co najlepsze. Posiada doskonały plan na Twoje życie, o wiele lepszy od Twoich wyobrażeń o dobru i szczęściu (Iz 55.9).
On pierwszy Cię ukochał i pierwszy wychodzi z inicjatywą (Jr 20.7),
dlatego na Jego miłość nie musisz zasługiwać. Bóg nie kocha Cię dlatego, że jesteś dobry, ale dlatego, że on jest Dobry.
Bóg jest miłością (1J 4.8b) i to czego oczekuje od Ciebie to nie to, abyś go pokochał, ale aby pozwolił Mu się pokochać.
Może zapytasz ?to dlaczego nie doświadczam Jego Miłości i dlaczego jest tyle zła na świecie??
Tym co stanowi przeszkodę na drodze realizowania się Bożego planu szczęścia i pokoju w życiu każdego człowieka jest grzech. On staje się przyczyną całego zła, które trapi ludzkość (Rz 3.23; 11.32).
Grzech polega na braku wiary w Boga i braku zaufania Jego obietnicom, na niezależności względem Boga. Grzech jest wynikiem działania Szatana i wolnego wyboru człowieka, który pozwala się zwieść na drogę pseudosamowystarczalności i nieufności wobec Boga (Rdz 2.17).
Grzech nie odbiera człowiekowi ojcowskiej miłości Stwórcy, ale zamyka człowieka na działanie Boga. Problem człowieka polega więc na tym, że jest grzesznikiem i dlatego nie doświadcza miłości Boga.
Poprzez grzech następuje oddzielenie od Boga, który jest życiem i tym samym wchodzi się w śmierć (Prz 8.36; Rz 6.23; Jk 1.14-15).
Posiadając naturę grzeszną, człowiek nie jest w stanie sam poradzić sobie z grzechem. Potrzebuje ratunku ? zbawienia, bo nie jest w stanie o własnych siłach zwyciężyć Szatana i uwolnić się z mocy grzechu ( J 8.34-35).
Bóg chce ofiarować w tej sytuacji pomoc człowiekowi, ale by mógł to zrobić człowiek musi uznać się za grzesznika i wyznać swój grzech. Jedynym grzechem, którego Bóg nie może wybaczyć, jest ten, do którego człowiek nie chce się przyznać. Uznanie prawdy o swojej kondycji, jako grzesznika i wyznanie jej przed Bogiem jest kluczowe dla interwencji Boga ? Zbawiciela.
Bożą odpowiedzią na rzeczywistość grzechu jest Jezus Chrystus.
Potrzebujesz więc Jezusa, aby poradzić sobie z własnym grzechem, słabością, abyś stał się wolny.
Dlatego Bóg posłał swojego Syna, abyś nie zginął, ale żebyś miał życie?. ( J 3, 16-17).
To właśnie jest Dobrą Nowiną dla Ciebie: Jezus Chrystus poprzez swoje wcielenie, mękę, śmierć i zmartwychwstanie zbawił Cię , płacąc za Ciebie dług i jednocząc Cię z Bogiem (Rz 5, 8).
On to pokonał śmierć, zgładził grzech, wyzwolił ludzkość z niewoli zła, usuwając jego korzeń ( Rz 4, 24-25; Ga 5, 1).
Przez Jego krew jesteś wykupiony, oczyszczony i obmyty. Jezus poniósł karę przeznaczoną dla Ciebie ( Rz 7, 14-25).
Dzieło to jest darmowe (Rz 5, 20). Dzięki niemu jesteś nowym stworzeniem w Jezusie (por. 2Kor 5, 17).
Otrzymujesz w ten sposób nowe życie ( Ef 2, 1-6; Kol 2, 13-14)
które ma nieograniczone możliwości: chorzy są uzdrawiani, ludzie odzyskują nadzieję, nastaje harmonia, wolność, pokój, cierpliwość, zrozumienie ( Iz 61,1-2; Mt 3, 16; 11, 4-5; Łk 4, 18-19; J 16, 33; Ga 5, 1).
To wszystko staje się Twoim udziałem dzięki zmartwychwstaniu Chrystusa.
On to przynosi życie w obfitości (J 10, 10).
Tylko Jezus jest jedynym Twoim Zbawicielem( Dz. 4,12).
Abyś doświadczył owoców dokonanego przez Chrystusa zbawienia potrzeba wiary oraz nawrócenia ( J 3, 3, 5).
Wiara jest środkiem, przez który przychodzi do Ciebie zbawienie (por. Tyt 3.3-7; Rz 1.17; 5.1-2).
Jest darem Boga dla Ciebie i jednocześnie odpowiedzią na Jego inicjatywę (Mt 16.16; Hbr 10.38).
Twoja wiara jest wyrazem bezwarunkowego zaufania wobec Chrystusa oraz pewnością, że Bóg będzie działać w Twoim życiu według Jego obietnic. Wiara to decyzja zaufania Bogu, która wyrażona zostaje w przyjętych postawach codziennego życia.
Konsekwencją wiary jest nawrócenie. Urzeczywistnia sie ono w wyrzeczeniu się szatana i jego dzieł, wszelkiego grzechu i wszelkich innych dróg zbawienia poza Jezusem (Dz 3.19; 13.38-39; 26.18).
Jednak nawrócenie to coś więcej niż same odwrócenie się od grzechu i uczciwe życie, wierne regułom i przykazaniom. Nawrócenie to zmiana ze sług Bożych w przyjaciół Jezusa, w dzieci, które wołają do Boga ?Abba? ( Rz 8, 15; Ga 4, 6).
Nawrócenie to postawa pozostawienia Bogu i tylko Jemu zupełnej swobody w posługiwaniu się Twoim życiem.
Potrzeba więc, abyś uznał Jezusa jako osobistego Zbawiciela i Pana ( Rz 10, 9-13; Ga 2, 16), poddał Jemu każdy, bez wyjątku obszar życia i pozwolił na to, by Ewangelia przeniknęła wszystkie Twoje myśli, zamiary i decyzje oraz ich realizację.
Każdy, kto przyjął Jezusa jako jedynego Zbawiciela i Pana, potrzebuje mocy oraz odwagi, by ponawiać tę decyzję w codzienności i być autentycznym świadkiem dla innych ludzi.
Potrzebujesz pomocy Ducha świętego
Dlatego Bóg realizuje swoją obietnicę i posyła Ci Ducha (Ez 37.14; Jl 3.1-5; Łk 24.49; J 15.26; Dz 2.38-39; 10.44-48), aby Cię prowadził ( Dz 2.1-4).
Co czyni Duch Św.?
Duch Chrystusa Zmartwychwstałego przekonuje o grzechu, aby skierować człowieka na drogę nawrócenia ( J 16.7-8;13).
To On uzdrawia i zmienia Twoje serce ( Ez 11.19-20; 36.26-27), Twoje pragnienia, kryteria, wartości ( Jr 31.33).
Spowoduje, że prawdziwie poznasz Jezusa, ( 1 Kor 12.3).
To On uzdalnia do życia wiarą, nadzieją i miłością, według woli Bożej ( Rz 5.5).
Duch Święty uczy modlitwy, prowadzi do postawy uwielbienia Boga i służby bliźnim.
Ten, kto jest kierowany przez Ducha, ukazuje swym życiem Jego owoce: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie ( Ga 5.16-23).
Duch Święty daje autentyczną wolność.
Dzięki Jego obecności i mocy stajemy się uczniami Zmartwychwstałego Pana i Jego świadkami wśród ludzi (Dz 1.8).
Zatem konieczna jest relacja osobowa z Duchem Świętym. Jest to kluczem życia, napędem działania i sekretem jego skuteczności. Jezus obiecał swego Ducha każdemu.
Tym, co jedynie możesz uczynić, by przyjąć Ducha Świętego, jest pragnąć Go, otworzyć się na Niego i prosić o Jego wylanie (Łk 11.13; J 7.37-39, Ap 22.17).
Wspólnota pomoże Ci wzrastać
Nowe życie według Ducha, które otrzymujesz w darze, potrzebuje środowiska realizacji i wzrostu. Jest nim wspólnota.
To we wspólnocie dochodzi do spotkania Boga ze swoim ludem, z człowiekiem. Wspólnota staje się narzędziem zbawienia. Jest miejscem wiary, gdzie realizuje się w sposób namacalny Boży plan, gdzie żyje się Ewangelią ( Dz 2.42; Rz 12.4-5; 1P 2.9-10).
Wspólnota jest środowiskiem, ukazującym światu, że miłość Boża została rozlana w sercach przez Ducha Świętego ( Rz 5.5).
Wspólnota jest szkołą miłości, odpowiedzialności i przebaczenia. Tu podejmuje się stałą formację, uczy się modlitwy osobistej i wspólnej, otwiera się na apostolstwo (por. Ef 4, 11-13).
Modlitwa
Jeśli chcesz możesz teraz w modlitwie osobistej uznać Jezusa za swojego Zbawiciela i Pana i zaprosić Go do swojego życia:
Wierzę Boże, że z miłości do mnie dałeś mi swojego Syna.
Wierzę, że mnie kochasz.
Wierzę, Jezu, że przyszedłeś po to, aby mnie zbawić i umarłeś za mnie na krzyżu.
Obmyłeś mnie z grzechów swoją krwią.
Dzisiaj pragnę Cię przyjąć Jezu jako mojego Pana i Zbawiciela.
Chcę Jezu, abyś przyszedł do mnie. Zapraszam Cię do mojego życia.
Chcę, abyś był Panem i Zbawicielem mojego życia, abyś mnie prowadził.
Chcę Ci Jezu zaufać.
Uczyń ze mnie osobę, jaką Ty chcesz żebym był. Amen.
Miłosny list od OJCA na https://szukajacboga.pl/list-milosny/